Szkoda mi kobiet (wiersz)

Szkoda mi kobiet,

które odpadły od meblościanek,

poszukując dziewiczego kurzu.

Wiórowe półki nie wytrzymały ciężaru,

łamiąc się z trzaskiem.

Były niżej niż

taterniczki na Zamarłej,

a jednak wystarczyło.

Ostateczność starła je,

nie pozostawiając smug.