oscara nie będzie

 drugi raz nikt nie napisze
scenariusza tak krętego
odejdziemy niemo w ciszę
z dech teatru spalonego

słupem oczu bielejących
bólem niedożytych lat
poprosimy zostających
o podokańczanie spraw

wiele scen to kur-wa mać
nie przeproszę za bluzganie
jak reżyser kazał grać
takie było życie graniem

w usta wkleił słów do woli
wciąż nie wiemy nawet czemu
może chociaż nam pozwoli
poumierać po swojemu

a odchodząc nałożymy
dziękczynienia aureole
bo w swej łasce w urodziny
dał nam przecież wolną wolę