Prosta historia (wiersz)

Powiedzmy, że pewne hiszpańskie miasteczko

targowisko

mnóstwo ludzi

i jedna starsza kobieta po środku tłumu.

Dajmy na to: stoi.

Dość prosto ubrana

stara wytarta spódnica

sweter zniszczony przez mole

na głowie chusta w barwach narodowych...

W jednej ręce trzyma smycz

Na jej końcu pies – przewodnik chyba.

Druga kończy się zaciśniętą dłonią

coś ściska w niej kurczowo...

Ludzie mijają ją bez słowa

wzroku nie kierując nawet w jej stronę

zajęci raczej kupnem składników

na popołudniowy obiad.

I nagle coś się dzieje.

Powiedzmy, że staruszka zaczyna krzyczeć

po chwili wyłowić można zdanie:

„Hiszpanio przebacz!”

Pada nieżywa.

Dłoń do tej pory kurczowo ściśnięta

otwiera się.

A w niej zabita mucha...

Dajmy na to. Tragedia