w bez/dniu

Sandra

w tunelach gdzie
świt bez dnia
oddala spojrzenia
jedna dłoń

z deszczu
na szybach
kwiaty
co zwą się

mną

Sandra

Wiersz · 17 lutego 2008

Grzesiek z nick-ąd

jest w tej miniaturce jakaś magia niewysłowiona...jakis czar...:)

· Zgłoś · 16 lat
estel

jednowdechowe. :)
acz zrezygnowałabym z enterów, żeby bardziej zwarte było.

· Zgłoś · 16 lat
Marcin Sierszyński

Mhm, Estel mądrze gada jak nigdy : )

· Zgłoś · 16 lat
estel

proszę? Panie A. uprasza się o natychmiastowe sprostowanie wypowiedzi. jak zawsze. :)

· Zgłoś · 16 lat
ew

ładna miniaturka z niezamkniętymi drzwiami . Ostatne słowo za bardzo uciekło w dół , nieładnie to wygląda .

· Zgłoś · 16 lat
Marek Dunat

no zmień Sandra te przerwy i lecimy w górę :)

· Zgłoś · 16 lat
Grzesiek z nick-ąd

uff myślałem że już posnęli... przesz to taki puszek delikatny wśród tych wszystkich krzykadeł...

· Zgłoś · 16 lat
...

Piekny wiersz i jakze mi bliski. Dokladnie wiesz co i jak napisac.

· Zgłoś · 16 lat