kantata

kafryu

Sandra, sprobuj moze pisac proza. Poezja kompletnie Ci nie wychodzi. Twoja wyobraznia nie znajduje odzwierciedlenia w tekscie. Napisalas, ze to o rozstaniu, bolu, bezsilnosci i wyrzutach sumienia... tylko, ze nie widac ani jednego srodka wyrazu dla tychze wymienionych. Te "gnijace dzieci" i "dyszace jaznie" kojarza sie z czyms obrzydliwym, odrzucajacym, mimo, ze jazn i dziecko symbolizuja swiatlosc i rozwoj. Nie jest to wyrazenie bolu, a raczej schizofrenicznych wizji. Po prostu grafomania...

J.K.Gotard

Czytając miałem wrażenie ,że słysze kogos recytującego ten tekst... Bardzo dobrze zapisane osobiste(?)odczucia...Świetne bez cukru :)

Sandra

Urughai... o co konkretnie chodzi...?

pisałam o rozstaniu... o bólu, o bezsilności... i boja wiem.... wyrzutach sumienia

Urughai

Ciekawe, czy poza słowotokiem..............autorka wie co napisała..?
..................Serdecznie Pozdrawiam!

whiteshrew

To zdecydowanie moje klimaty:) łykam jednym tchem:)

Bragi

I to jest właśnie to co u Ciebie lubię najbardziej :-)

vagrant

Mocny początek, a potem się trzeźwieje.
Proponuje zamiast patelni użyć noża i wbić go po samą rękojeść, żeby przyszpilić czytelnika.. ;).
Czytałem Twoje lepsze, >karamazow

Marek Dunat

po co drugie ,,co,, . przesyt rodzi niesmak . lecisz w górę .

ew

mocnym początkiem zatrzymujesz , mysle że wracasz na dobre tory

Sirocco

Tekst "oddycha"