litania (wiersz)

aż się prosi żeby trzecia strofa zakończyła się w sposób podobny do poprzednich (świat nie oszalał, perfekcja się waha). generalnie coś w tym jest. zakończone nieźle.

Estel, wyjęłaś mi to z ust!

Wyśmienite zakończenie :-)

Cóż zgadzam się co do trzeciej strofy, ale nie umiem już wstawić tego co sama sobie zjadłam rozdzielając zwrotki :/ a te makabryczne przerwy między strofami, szkoda gadać. eh ja nie umiem oswoić tego, walczyłam zmieniając tekst kilka razy i za każdym razem coś było nie tak:/
Może ktoś by mi pomógł :>


litania


bez ciała
haczykiem z kości
trącam opatrzność
świat nie oszalał

retoryką sadysty
myśl cięższa ode mnie
nie daje zapomnieć
perfekcja się waha

pacierzem na ustach
przymuszam niebo
by wypłakało mnie z
delikatniejszej chmury
wiara trawi cenzurę

krzyż na ustach
nie spadł do piersi



i tak miało być od początku:]

ładny, taki delikatny a zarazem konsekwentny. pozdrawiam

głębokie i ..."swiat nie oszalał"-w tym chyba zawiera sie to o czym piszesz.Pozazdrościc talentu :)

dziękuję:] normalnie się cała czerwienię, nie przywykłam do takich komplementów :) postaram się nie rozpuścić przez to ;>