perspektywy (wiersz)

No wybuchnij!

Ja siedzę przy porannym śniadaniu

Kawa-mleko-jajka-bułka-masło

Stół

Cały zajęty

Wszechświat cały zajęty

Radio gra za ścianą

Skoczne dźwięki krążą

Przez żołądek do serca

I z powrotem i w górę

Okno otwarte

Niech wywietrzy się

Nie wywietrzy się TAM

No wybuchnij! – zrób mi tę przyjemność

Rzucam zapałkę ale nie ma benzyny

Jest kawa...

Piję

Filiżanka za filiżanką

Ugasić pożar albo podsycić ogień

Patrzę na butelkę w rogu pokoju

Ja – strażak, ja – podpalacz