Literatura

Prastara ekspresja ciszy (wiersz)

Łukasz Radwaniak

 

Leżę i cisza dzwoni mi w uszach

cisza jest ekspansywna

cisza jest subiektywna

bo cisza narasta

bo cisza dźwięczy

orkiestra w muszli ucha

wygrywa dźwięki ciszy

na niemej trąbce i głuchym bębnie:

pradawny band samotności


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
tajemnica
tajemnica 29 lutego 2008, 14:40
cisza w pierwszym wersie ma literówkę ;)
Łukasz Radwaniak
Łukasz Radwaniak 29 lutego 2008, 14:45
Dzięki za czujność:)
Grzesiek z nick-ąd
Grzesiek z nick-ąd 29 lutego 2008, 17:24
łomotaniem ciszy w ciszę .. tyle mi pozostało po tym wierszu(?)
Marek Dunat
Marek Dunat 1 marca 2008, 12:05
niestety . nie czuję . nie znajduję. nawet ciszy tu nie ma .
przysłano: 29 lutego 2008 (historia)

Inne teksty autora

Fraszka erotyczna
Łukasz Radwaniak
Wanda
Łukasz Radwaniak
Korona Kukuczki
Łukasz Radwaniak
Rodzinna łyżka dziegciu
Łukasz Radwaniak
Kinga
Łukasz Radwaniak
Powrót Persefony II
Łukasz Radwaniak
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca