ZDRAJCA 2 (wiersz)

I budzę się co noc w pędzlu malarza

Zastrzyk z atramentu przelewanego na papier o 3 nad ranem

Zawsze otwiera mi oczy

Język z ostrzy wbija mi się w pierś

A On jest zawsze przy mnie

Pociesza

Nie stało się nic złego – mówi

Ale stawać się będzie jeszcze długo

Na obrazach

W powieściach

Wierszach

Wydobywać się będzie z ust przemawiających

Tortury trwają