dzień noc

Marek Dunat

kluczenie , czyli odkładanie lub inaczej lawirowanie. miło jest w miniaturce dla czytelnika Twego . :)

tajemnica

oj miło... :) Bardzo mi się podoba :)

Marcin Sierszyński

Ja zbyt zachwytu nie podzielam, ale widzę że jest ładnie.

ataraksja

Pozwolisz, że napiszę, jak odczytuję ?

porannym słońcem budzisz
wsłuchana w śpiew ptaka
zmywam strach bliskości
biegnę wzrokiem ku nocy
cienie kładą się na lustrze księżyca

wyciągamy dłonie
kluczymy

Nie miej za złe. Tak to poczułam, a formę wyraziście osobową dałam, bo wydaje mi się, że mocniej oddaje uczucia.
pozdrawiam ;)

Grzesiek z nick-ąd

podzielam poglądy o boskiej.. chyba zagubiliśmy wszyscy gdzieś osobowość poezji ... ale to tak na marginesie..
swoimi miniaturkami przywołujesz przemożną chęć zastanowienia się nad.... właściwie wszystkim..
dzięki:)

whiteshrew

Jak dla mnie też trochę zabrakło w tym uczuć. Oczywiście jest ładnie, ale bez emocji...kluczenie świetne:)
pozdrawiam

staryniedźwiedź.

Jakoś tak jak czytam twoje wiersze ciągle znajduje ten sam schemat. Trąci banałem, w zasadzie to jest banał.

Grzesiek: właściwie wszystkim ,czyli tak naprawde niczym.