Sprzedanie przyjaciela

Marcin Sierszyński

Ciekawe, ciekawe. Niestety, wydaje mi się że cała sprawa zatrzymuje się na psie i nie niesie ze sobą nic ambitniejszego. Takie odczucie.

tajemnica

Ja również mam takie odczucie.
Choć widać zamysł przekazu.
Ciekawa forma na plus wg mnie, ponadto interesująco bawisz się wersami, taki tryb orzekający, informujący ma ten tekst.
Pomimo tego co zauważył Pan A. dla mnie na tak.
Pozdrawiam :)

Marek Dunat

cały tekst oparty na trzech czasownikach : przywiązał , pogłaskał , pociągnął , oraz przymiotniku ,, pijany,, . już sam zlepek tych słów zdeterminował treść . nie można było pójść w innym kierunku . problematyczne , czy było potrzebne użycie tylu powtórzeń . może bez nich wymowa byłaby jeszcze mocniejsza. no cóz . jest jak jest . niech idzie do ludzi .

karolina

opisujesz zdarzenie krok po kroku, dosłownie. a należy właśnie wyzbyć się trochę tej dosłowności i zostawić przestrzeń dla czytelnika :) nie podoba mi się z tego względu, że tej przestrzeni nie ma. i językowo też trochę szwankuje.
pozdrawiam

Łukasz Radwaniak

W tym wierszu chodzi tylko o psa, może językowo rzeczywiście trochę szwankuje, ale był też w literaturze taki nurt, jak naturalizm. Dzięki za konstruktywną krytykę.

zieloneciele

a ja bym powiedziała że o pijanego człowieka też chodzi...hmm...
jakoś mi zapadł.
może technicznie idealny nie jest ale- lubię.