Loty (wiersz)

A żeby móc kochać loty
trzeba wpierw skoku ryzyka
wpatrzonym w ziemię jak motyl
zdobyć się na ten gest
       
o niebo urazić stopy
jest czynem prawie magika
spłynąć w dół bez porwotu
niczym zarżnięty pies
                  
Możesz tu znowu powrócić 
o niebo się zabić rozwalić
ale sie potem zasmucić
o piekło zahaczyć też
             
A gdy się znowu odważysz
chcąc wznieść się w górę do niebios
opuścić ziemię rozmarzyć
zapomnij że niebo jest
            
wiesz łatwo jest spalić mosty
zapomnieć o tym że żyjesz
dla ciebie mam sposób prosty
leć lecz obserwuj swój cień