Marionetkowy los (wiersz)

s44

Rzuceni gdzieś w środek historii
Śmiesznej cywilizacji
Która chciałaby wiecznie
Wznosić swą wieżę Babel

Posłani prosto w objęcia

Nieprzejednanej wariacji

Co losem jest marionetek

Gdy ich sznurki za słabe

Upchnięci w czasoprzestrzeni
Jak czekoladki w pudełku
Wolni, a zniewoleni
Z nadzieją w jednej celi

Czasem się tylko przytrafi
Przejść cicho z dala od zgiełku
I miłość spotkać przelotnie
Jakbyśmy serca za małe mieli

dobry 2 głosy

Dodaj do ulubionych

Tweetnij

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się

Marek Dunat 22 marca 2008, 10:58

zgłoś

dzisiaj o niebo lepiej . skróciłbym co prawda tytuł do samych ,, Marionetek,, , ale i tak widzę duży postęp w stosunku do wczorajszego tekstu .

ew 22 marca 2008, 11:00

zgłoś

Dużo lepiej niż debiut. Końcówka mi tylko legła, , jakby Ci kartki brakło, albo jakbyś zakończenia nie potrafił dobrać i wpisałeś byle co- tak to odebrałam. Poza tym się nie czepiam - witamy na wywrocie :)

Marcin Sierszyński 22 marca 2008, 12:49

zgłoś

A mi się podoba od stóp do głów. Dobry przekaz : )

whiteshrew 22 marca 2008, 12:53

zgłoś

podoba mi się, dzisiaj podchodzą mi wiersze które same do mnie mówią bez włączania nowych kanałów myślenia :)

Marek Dunat 22 marca 2008, 13:02

zgłoś

no to fruuuu ! :)

.. 24 marca 2008, 07:26

zgłoś

No właśnie... hihi a mi się właśnie sposób zakończenia bardzo podoba. :-)

przysłano: 22 marca 2008 (historia)

Inne teksty autora

Zmęczony wiszeniem
s44

Melodia pozytywna
s44

Nekrolog
s44

Piękne bywają zakamarki życia
s44

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Marionetkowy los (wiersz)

s44

Inne teksty autora

Zgłoś obraźliwą treść