współcześnie (nie)romantyczni (wiersz)

Bosko!

:-) świetny wiersz :-)

znowu lepsze i słabsze fragmenty. pierwsza i ostatnia imho kulawe. pierwsza to dla mnie trochę wata, nic by wiersz nie stracił jakby jej w ogóle nie było. ostatnia? taka próba efektownego, mocnego zakończenia, grając ostatecznymi pojęciami;

na wieki wieków,
bez amen

ok, brzmi efekciarsko, natomiast to jest tak niekonkretne że ja w ogóle nie wiem o co ci chodzi. poza tym obok "na wieki wieków" ustawiasz "na zawsze" - co robi takie rozmemłane masło maślane. ogólnie rzecz biorąc, kompletnie ci to zakończenie nie wyszło.

dobrą stroną jest cała reszta utworu, niezła i sprawnie na pisana. masz potencjał, ale ja sobie z ochami i achami poczekam, aż będziesz pisać wiersze dobre od początku do końca ;) bo jak się nie będziesz rozwijać, to zaczniesz się zwijać.

pozdro

tzn pierwsza to może nie wata, ale jakoś tak za bardzo oderwana od reszty. warto by ją mocniej przyspawać.

podoba się, tylko tytuł trochę nie pasuje. Z tym nawiasem jakoś tak mi nie gra. No, ale nie tytuł najważniejszy. Słup.

Mi podoba się cały, bardzo trafia. Naprawdę świetny wiersz.

gratuluję pomysłu :)

Dobry wiersz.
Ale! Wiesz co widzę??

....endify ?? :(

Tak! : )

a dlaczego ja ich z reguły nie widzę ?? tak, żeby jakoś zatrzeć sprawę endifów -><-

kropką, brakiem pytajnika,
godzinami pracy, dziś wszystkim
można napisać dramaty

Romeo i Julia mieli szczęście

nim czas zweryfikował młodość, piórem
zapisano ich razem, wiecznie
jedno obok drugiego, bez bitych
talerzy z byle powodu, awantur
głośniejszych od radia

ona Kapuleti, on Monteki
nie kretynka i nie palant, na stronie
wymieniają uściski bez rad adwokata

tragedie śmieją się przekąsem
do każdego na zawsze,
bo wiedzą lepiej co znaczy
na wieki wieków,
bez amen


dzisiaj bez bicia się przyznam, to wina worda ;D

Panie A... tylko Ty widzisz robaczki? niedobrze. :)
moim zdaniem pokombinowanie nawiasowe z tytułem niepotrzebne, wiersz z gatunku 'ku przestrodze', podoba się.

Świetny wiersz, pokazujesz w nim swoje ostre widzenie rzeczywistości, znajdującej się poza czterema ścianami domu i uczuciem. Wydaje mi się, że winnaś pisać więcej o sprawach odleglejszych od Twojego ciała i serca. Widzę drapieżność, którą dopiero mozesz ujawnić. Ja, stary człowiek, zadowolony z życia, nie buntujący się, piszący o kwiatkach i Panu Bogu, wbrew zasadzie Wywroty by przewracać to, co w zasięgu ręki, namawiam do tego młodych, w tym i Ciebie.
Pozdrawiam
Andrzej talarek