Piosenka o sobocie (wiersz)

Zielone mrówki, niebieskie oczy,

Za mało wody, za dużo krwi.

Głowa Ci pęka, z ust ślina broczy,

Wszystko się dzieje, choć nie wiesz nic.

Tu czyjeś dłonie, tam inny głos,

Imion jest więcej, niż widzisz głów.

Palcem nie trafisz w czerwony nos

I nie rozumiesz sensu swych słów.

Obrazy biegną, czas wolno płynie,

Dokoła śmierdzi - już znasz ten swąd.

Nic to, że młodość w końcu Ci minie -

Nie ma tej siły, co ruszy Cię stąd.

Powoli zaczynasz kojarzyć fakty,

To jak Alzheimer, choć masz naście lat.

Rozróżniasz znane muzyki takty

I szarym znowu staje się świat.

Poczucie winy Ci się udziela,

Znów się zgnoiłeś - który to raz?

Świadomość wolno radość wypiera,

Na starość trzeźwieć będziesz miał czas.