Świat

Paweł Rogoziński


Gdy na Ciebie patrzę
Widzę tylko Ciebie...
Jesteś moim pięknem,
Moją mądrością,
Moim dniem i nocą...
Czuję Ciebie pod stopami
Ilekroć kroczę drogą,
Którą mnie prowadzisz.
I widzę gdy spojrzę w niebo
Na słońce i chmury...
Widzę ptaki szybujące,
Rumianki na łące,
Wodę rwącą w potoku,
A każdy powiew wiatru
Niesie w sobie Ciebie...
Kocham każdy kamień,
Po którym stąpałaś,
Każde drzewo, na które spojrzałaś,
Każdy kwiat, który uwiódł
Ciebie swym zapachem...
To wszystko czego tylko dotknęłaś
Kocham...

Jak więc mam nie myśleć o Tobie,
Jak mogę zapomnieć,
Skoro wciąż tu jesteś,
Wciąż się uśmiechasz
A słowa naszych rozmów
Unoszą się w powietrzu,
Jakby to było wczoraj...

Dlatego
Dopóki żyje we mnie nadzieja,
Dopóki żyję ja,
Dopóty będziesz w mej pamięci
Wiecznie żywa i obecna,
Bo mój świat...
Moje życie...
To...
Ty.

Dla: Magdaleny



Paweł Rogoziński
Paweł Rogoziński
Wiersz · 22 września 1999
anonim