zasmucone myśli
struną rozedrganą uciekają spod palców
niemelodyjnie
forte wykrzyczy w oczy samotność
bez fałszu
w rytmie półnut i ósemek
taktem na trzy czwarte będziemy wracać
otwierając serca wiolinowym kluczem
zagramy nasze życie zwyczajnie
bez dyrygenta
-
Bronek
Wiolinowy klucz, aż sie prosi o rozwinięcie, metafora jest tu ważniejsza od tego o czym piszesz, ciekawy, interesujacy, ale jakby niedopowiedziany, moim skromnym zdaniem oczywiście....
·
Zgłoś
·
16 lat temu
-
whiteshrew
hmmmmm jakoś mi tak bliskie i znajome te drgania się wydają ;> przed zmianą nie widziałam a tak podoba mi się jak jest :]
·
Zgłoś
·
16 lat temu
-
tajemna
mhmmm
·
Zgłoś
·
16 lat temu
-
Marek Dunat
jest ślicznie . jest cudnie . :)
·
Zgłoś
·
16 lat temu
-
Marek Dunat
ileż tych metafor koffeinko nagromadziłaś . i jakich niecudnych . takie jakieś oklepane . bez ,, partytury życia,, i ,, pięciolinii przeznaczenia,, dałbym się pokroić za ten wiersz.
·
Zgłoś
·
16 lat temu
-
tajemna
"zasmucone myśli
·
Zgłoś
·
16 lat temu
-
...
się zgadzam ze smarkiem :)
·
Zgłoś
·
16 lat temu
-
smarek (s od super)
nastrojowo zagrałaś Cofiee :-)
·
Zgłoś
·
16 lat temu
-
ataraksja
trudne. dla niemuzycznego ucha - bardzo trudne. chwyta na wędzidło wielogłosowość pierwszej strofy, druga - moim zdaniem za bardzo `teoretyczna` muzycznie, zakończenie - wybrzmiewa czystym akordem.
·
Zgłoś
·
16 lat temu
-
Michał Zły Miś
puenta dobra :)
·
Zgłoś
·
16 lat temu
Usunięto 1 komentarzstruną rozedrganą uciekają spod palców
niemelodyjnie"
to jest cudne.
I płońta idealna po prostu...