zaloguj

Umizgi (wiersz)

Goosfrabba

suknie uszyte
rozmiarem słoniną
słonecznym dniem
się rozpłyną

brązem otulił
brązową nicią
igłą zegarem
wybitą

godzina ciszy
cieszy okrakiem
szuka nowego guza

czyja to trąba
owiana zapachem
cebula złota
łobuza

Dodaj do ulubionych

Tweetnij

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się

Zły Miś 3 kwietnia 2008, 13:49

zgłoś

ma swój klimat, ale trochę się miesza jakoś:)

tajemnica 3 kwietnia 2008, 14:34

zgłoś

kurcze a ja nie mam zdania no. Podoba mi się taka zabawa słowem, ja to tak odbieram w każdym razie. Fajnie to wyszło, ale... no właśnie... czuję jakiś niedosyt. Może nie do końca go rozumiem? Nie wiem, ale wrócę jeszcze tutaj.

ew 3 kwietnia 2008, 17:03

zgłoś

Jedyne co mogę powiedzieć o tekście, to to, że czyta się gładko i przyjemnie. Co do publikacji - wstrzymuje się od głosu.

Marek Dunat 3 kwietnia 2008, 17:18

zgłoś

typowa zabawa słowem . dla jednych urokliwa, dla innych nudna i nic nie warta . ja staje pośrodku . ni mnie ziebi , ni grzeje . a więc - nic tu po mnie . jednakowoż męska decyzje podjąć trzeba.

przysłano: 2 kwietnia 2008 (historia)

Inne teksty autora

Wspomnienie
Goosfrabba

w krótkiej partii
Goosfrabba

Piętro wyżej
Goosfrabba

Migawki
Goosfrabba

Przedwiośnie
Goosfrabba

NIEPOKÓJ
Goosfrabba

Grudzień Mamo
Goosfrabba

więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Umizgi (wiersz)

Goosfrabba

Inne teksty autora

Zgłoś obraźliwą treść