Literatura

Weronika (fragment poematu) (wiersz)

Michał Domagalski

to jest zaledwie fragment większej całości

Weronika ociera twarz pana Jezusa

a właściwie przykłada tak żeby

odbiło się

to co powinno się odbić

patronka fotografów musi mieć świadomość

kadru

nie przyjdzie

na uroczystość bez

odpowiednio przygotowanego sprzętu

 

ma się tę żyłkę

reportera


dobry 5 głosów
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
szklanka
szklanka 7 kwietnia 2008, 21:12
to jeden z tych tekstów jakie sprawiają, że wstrzymuję oddech.bardzo dobrze..
Zły Miś
Zły Miś 7 kwietnia 2008, 21:39
ma się tę żyłkę
reportera

tak trochę kolokwialnie to brzmi. Całość OK
Marcin Sierszyński
Marcin Sierszyński 7 kwietnia 2008, 21:41
A mi się podoba. Bardzo dobry wiersz. Trafiłeś w samo sedno.
Michał Domagalski
Michał Domagalski 7 kwietnia 2008, 21:43
Bardzo kolokwialnie. Wiem. Cieszę się, że zostało to zauważone.
Pozdrawiam!
Zły Miś
Zły Miś 7 kwietnia 2008, 22:52
aha, to tak miało być? w takim razie okej
Michał Domagalski
Michał Domagalski 7 kwietnia 2008, 23:01
Wbijam głowę w stół (jakbym "Perły z lamusa" prowadził) w podziękowaniu.
Pozdrawiam.
tajemnica
tajemnica 7 kwietnia 2008, 23:08
Michale pojechałeś bosko. :) Dla mnie świetne i chętnie przeczytam całość ewentualnie pozostałe "części". Wiążę to z Całunem Turyńskim, chyba to było celem, czy się mylę? :)
Michał Domagalski
Michał Domagalski 8 kwietnia 2008, 14:06
Zdarza się, że chustę tzw. św. Weroniki utożsamia się z Całunem Turyńskim, ale z tego co mi wiadomo, to jednak dwie różne relikwie <sic!>
tajemnica
tajemnica 8 kwietnia 2008, 14:21
Tak, dwie różne. Czytałam, że największą ciekawostką i sensacją tych relikwii jest podobieństwo wizerunków Chrystusa, a dokładniej, że jest na nich ta sama osoba. Miałam wrażenie że będziesz porównywał to z całunem w dalszej części poematu ale widać mylne :) I podtrzymuję chęć przeczytania całego! :)))
Michał Domagalski
Michał Domagalski 8 kwietnia 2008, 15:00
Może i się pojawi Całun. Kto wie.
Libra 8 kwietnia 2008, 18:02
świetne...
pozdrawiam ;)
Marek Dunat
Marek Dunat 8 kwietnia 2008, 19:12
a ja tylko zmieniłbym dwa wersy końcowe.
brzmia zbyt pretensjonalnie w stosunku do całości .
Michał Domagalski
Michał Domagalski 8 kwietnia 2008, 22:40
Te dwa wersy, stanowią, jak widać również z układu graficznego, na swój sposób oddzielny człon. Zdarza się w wierszach wolnych, w takich układach, dość często skondensowanie pewnych emocji, a czasem i znaczeń.
Marek Dunat
Marek Dunat 8 kwietnia 2008, 23:23
no widać . :) się zdarza.
ja bym zmienił .
Ty jesteś autor :)
Michał Domagalski
Michał Domagalski 9 kwietnia 2008, 07:04
Wtedy by powstał inny wiersz, o innym znaczeniu ;) Nie mój.
Pozdrawiam!
przysłano: 7 kwietnia 2008 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca