Weronika (fragment poematu)

Michał Domagalski

Wtedy by powstał inny wiersz, o innym znaczeniu ;) Nie mój.
Pozdrawiam!

Marek Dunat

no widać . :) się zdarza.
ja bym zmienił .
Ty jesteś autor :)

Michał Domagalski

Te dwa wersy, stanowią, jak widać również z układu graficznego, na swój sposób oddzielny człon. Zdarza się w wierszach wolnych, w takich układach, dość często skondensowanie pewnych emocji, a czasem i znaczeń.

Marek Dunat

a ja tylko zmieniłbym dwa wersy końcowe.
brzmia zbyt pretensjonalnie w stosunku do całości .

Libra

świetne...
pozdrawiam ;)

Michał Domagalski

Może i się pojawi Całun. Kto wie.

tajemna

Tak, dwie różne. Czytałam, że największą ciekawostką i sensacją tych relikwii jest podobieństwo wizerunków Chrystusa, a dokładniej, że jest na nich ta sama osoba. Miałam wrażenie że będziesz porównywał to z całunem w dalszej części poematu ale widać mylne :) I podtrzymuję chęć przeczytania całego! :)))

Michał Domagalski

Zdarza się, że chustę tzw. św. Weroniki utożsamia się z Całunem Turyńskim, ale z tego co mi wiadomo, to jednak dwie różne relikwie

tajemna

Michale pojechałeś bosko. :) Dla mnie świetne i chętnie przeczytam całość ewentualnie pozostałe "części". Wiążę to z Całunem Turyńskim, chyba to było celem, czy się mylę? :)

Michał Domagalski

Wbijam głowę w stół (jakbym "Perły z lamusa" prowadził) w podziękowaniu.
Pozdrawiam.