Pochodnia dla Rafała W. (wiersz)

Pochodnia dla Rafała W.

Wessany w nicość próżni twój mózg eksplodował

Iskrami liter mrocznych, jak wielki fajerwerk,

Który ni przewodnikiem, ni latarnią morską

Nie umiał dla nas być.

I nikt ci tam nie śpiewa, sfera czy trubadur

Szalony w swym splątaniu z losem niepojętym,

Niepogodzony z życiem, pod ciemnym obłokiem,

Zgubiony tak jak ty.

I pewnie też nie będzie mój wzrok rozżarzony

Zarzewiem dla pochodni, by drodze świeciła

Twojej przez zapomnienie skwaśniałe muzyki

Zamkniętych ciasno sfer.