Sonet dla Córki

Marek Dunat

pokazujesz ciekawą odmiane sonetu . widzę coraz bardziej występująca fascynację starą Anglią . ten rodzaj budowy często spotykało sie w literaturze angielskiej . jest ciut patetyczny, ale cóż - dla córki :). dobrze czasem przeczytać i przypomnieć sobie stare dobre klimaty pisarskie.

Andrzej Talarek

Miło mi słyszeć słowa pochwały a jeszcze bardziej jestem zadowolony z tego, że wreszcie ktoś mnie ocenia i mówi co myśli o moim pisaniu, nawet jeśli ocena nie jest przychylna, jak to było w przypadku poprzednich wierszy. To dobrze robi na ego, bym nie wpadł w samouwielbienie i pozwoli mi - było nie było techniczemu - czegoś się jeszcze na starość nauczyć. Dzięki
Andrzej Talarek

Sirocco

Takiej wiedzy o budowie jak Anathema nie mam, choć w moim odczuciu sztuczności w tym wierszu nie ma. Czyta się doskonale.

Michał Domagalski

Ja znów tylko od strony technicznej, Andrzeju: ten jeden rym niedokładny. Wszystkie są oparte na mocnym współbrzmieniu (trochę nadto gramatyczny i jakby wymuszony 'przerażeń - marzeń', ale nic to), a tymczasem w trzecim tetrastychu 'błądzącym - drżące'... Nie pasuje do reszty. Gdybyś częściej może szarpał tę zasadność, może budował same (przeróżne są możliwości) rymy przybliżone... Można by to połączyć z innymi niekonsekwencjami (w końcu: duże litery na początku wersu, ale brak interpunkcji)
Godna uwagi konsekwencja utrzymanej średniówki. Chociaż może nie do końca świadoma (ale świadomość rytmu do tego doprowadza częstokroć).
Z czystej chęci pomocy te uwagi poczynił
Michał