Moje śliwy

Andrzej Talarek

  

Moje śliwy

 

Cztery śliwy za płotem stoją w białej ciszy

Śpi kret w norze pod nimi śpią też polne myszy

 

Każda śliwa ramiona gałęzie rozkłada

Szumi jedna do drugiej i do wiatru gada

 

Pierwsza ma trzy ramiona  jest w trójcy jedyna

Jedno ramię dla ojca dla wnuka dla syna

 

Druga w sześciu ramionach każde jest do pary

Trzyma  niby misjonarz  prawdy śliwiej wiary

 

Trzecia ma ramion siedem i każde jest grzeszne

Zanim sąd przyjdzie z piłą będą śliwki wczesne

 

Najstarszej ramion dziesięć  to już ramion rzesza

Każde trzyma po jednym nakazie Mojżesza

 

Cztery śliwy za płotem stoją w białej ciszy

Ja ją słyszę czy jeszcze ktoś tę ciszę  słyszy

 

Andrzej Talarek
Andrzej Talarek
Wiersz · 12 kwietnia 2008
anonim
  • Marek Dunat
    proste rymy , proste skojarzenia . wiersz dla niewybrednych. opis człowieka , który widzi w naturze cząstkę siebie. czy to jednak tekst na 1 strone wywroty - nie wiem . wypowiedzcie się .

    · Zgłoś · 16 lat
  • whiteshrew
    Przyroda też warta opisu, zwłaszcza, że to wieki przemawiają:) może nie wybredna jestem, ale na pewno coś innego niż większość wierszy. To poezja spokojna, jest harmonia, nie zawsze trzeba płakać, śmiać się, czy od razu burzyć. Kontemplacja świata też jest ważnym pierwiastkiem. Podoba mi się sama koncepcja i klamry też lubię, ta ładnie zsynchronizowana w wierszu :] Może nie jestem fanką rymów ale z reguły przymykam oczy na szczegóły techniczne, jeżeli wiersz do mnie przemawia, tu się czepić niczego nie mogę.

    Cztery śliwy za płotem stoją w białej ciszy
    Śpi kret w norze pod nimi śpią też polne myszy


    Pierwsza ma trzy ramiona jest w trójcy jedyna
    Jedno ramię dla ojca dla wnuka dla syna

    te dla mnie najlepsze :>

    · Zgłoś · 16 lat
  • ew
    Mickiewiczowski podział sylab.. myślę, że taki sposób pisania jest sztuką, wielu z nas tego z pewnością nie potrafi. Temat dość ciekawy, rymy brzydkie i płytkie. Ale myślę, że za pilnowanie tych sylab..

    · Zgłoś · 16 lat
  • Michał Domagalski
    Taki trochę Rymkiewicz z 'Zachodu...'. Ogród, skojarzenia religijne (katolickie). Plusem na pewno jest silna konsekwencja w budowaniu dystychów (3, 4, 5, 6). Efekt niszczą niewyszukane rymy. Szkoda, że na całej długości tekstu mamy do czynienia z wierszem zdaniowym (może nie w czystej postaci ), co może po części wynika z podjętego tematu, może podkreśla spokój i harmonie.
    Jeśli jestem przy tematyce: to chyba jednak tekst o czymś więcej, niż o człowieku, który widzi cząstkę siebie w naturze.
    Pozdrawiam!

    · Zgłoś · 16 lat