Sauna (wiersz)

Z oparów rumieni wysnuta

Ruchami sycona imć Browna

Suomi wydziera się buta

Trywialnie wyrasta nam sauna

Niekiedy z dżakuzi zbratana

Japońskim mdłym węzłem na klakę

Przez neo-kolesia zbrukana

Co gęby nie moczył był w sake

I choćbym tysiące przewodów

O saunie był stworzył cnej manii

To sąsiad nasz - bardziej ze wschodu

Przyrówna nam saunę do bani

Łaziebnym więc łożon łoskotem

W tłustawej tłuszczy tła tłumie

Schlastany stu witek podmiotem

Ja sauny wciąż nie rozumiem

Ja w snopach się pary nie skrywam

Ręcznikiem przemodrym nie puszę

Ja dusza po cichu używam

Bo dusz, jak wiadomo - ma duszę