Tobie

m

uśmiecham się
w zakamarku mej duszy jest takie miejsce, w którym schowana jest radość
jest taka komórka, w której gnije nieużywane szczęście
uśmiecham się
próbując wyzwolić zamknięte uczucia

patrzę na ciebie spowitą smutkiem, obwarowaną niedostępnością
patrzę na ciebie i podziwiam
podziwiam twe idealne dopasowanie zobojętniałego oblicza z widoczną w oczach pustką
czy rozpacz tłumaczy nieistnienie dla świata?
czy rozpacz tłumaczy nieistnienie świata?

 

m
m
Wiersz · 2 maja 2008
anonim
  • anonim
    smarek (s od super)
    obdarowywanie zgnitym szczęściem - nieee...
    Pozdrawiam!

    · Zgłoś · 16 lat
  • anonim
    Michał Zły Miś
    brnę, brnę i brnę przez te lasy liter w poszukiwaniu czegoś wartościowego. Chyba jednak zbyt gęsty ten las, a drzewa zbyt wysokie, zasłaniają światło. Susza, deszcz nie pada, zwierzęta giną, ściółka umiera.

    · Zgłoś · 16 lat
  • Marcin Sierszyński
    Kompletnie nie rozumiem pytań retorycznych. Może na to za głupi jestem : )

    Nieudany tekst. Nudny, sprawiający wrażenie iż peel ma problemy z emocjami - i to takie problemy Mariuszów i Patryków z pierwszej klasy gimnazjum.

    · Zgłoś · 16 lat
  • Marek Dunat
    pierwsza rzecz - okroiłbym to ze zbednych słów. pozbył bym sie następnie pytań i zostawił ,, przedłużoną ,, ;) miniaturkę . mniej więcej taką :

    uśmiecham się
    w mej duszy jest takie miejsce, w którym schowana jest radość
    jest kącik, w którym schnie nieużywane szczęście.
    uśmiecham się
    próbując wyzwolić zamknięte uczucia

    patrzę na ciebie spowitą smutkiem
    niedostępną
    podziwiam idealne dopasowanie
    zobojętniałego oblicza z widoczną w oczach
    pustką
    a rozpacz moja tłumaczy
    nieistnienie świata

    · Zgłoś · 16 lat
  • estel
    weź sobie proszę do serca sugestię Marka, jest o niebo bardziej przystępna i czytelna.
    w Twojej wersji doświadczenia stulatka nie ma, masz dobry szkielet, popracuj nad przyodzieniem.

    · Zgłoś · 16 lat
  • anonim
    tajemna
    Podzielam zdanie Pana A.

    · Zgłoś · 16 lat