gdy wręcz trudno siebie kochać (wiersz)

usiądźmy sobie plecy w plecy

i nie dla żartu nie dla braw

i nawet nie dla zwykłej hecy

przytulmy siebie jako psa

pewnie me niebo zbyt błękitne

i pewnie wiesz że ciągle marzę

ale jeżeli coś zakwitnie

może czasami się wydarzę

może schyliłem się za mało

i upodliłem jeden dzień

może za mało mi się trwało

a jednak coś w tym wszystkim jest

teraz zostało wiatr napisać

podnieść go wyżej niźli wiał

i jeśli łzy po sobie słyszę

to jak z Tuwima Polski kwiat