zamkniemy tam te pomyłki
oczyszczając zadymioną atmosferę dna
spadanie nie bolało
zamuleniem oderwanie od pierwotnych instynktów tęsknienia
wracaniem trzeźwym na tory naszego krzyża
z trudem dźwiganych błędów
odpoczniemy na parkowej ławce
zadumaniem minionych chwil
dziś
-
zieloneciele
raz jeszcze. i kolejny.i...niezmiennie widzę kombinację słów, których znaczenia odnaleźć nie potrafię, mimo ogromnego wysiłku...:I
·
Zgłoś
·
16 lat temu
-
Marcin Sierszyński
Nie wiem... inaczej to napisałaś, a ja nie mogę się w tym znaleźć. Dopiero 4 ostatnie wersy. No, ale źle nie jest. Niech inni się pastwią nad nim ; )
·
Zgłoś
·
16 lat temu
-
zieloneciele
"zamuleniem oderwanie od pierwotnych instynktów tęsknienia"- tu takie przesilenie moim zdaniem. jakby za duzo słow w stosunku do treści.
·
Zgłoś
·
16 lat temu
-
Latte
Latte to mój pierwszy nick więc właściwie go nie zmieniłam tylko wróciłam do korzeni;)
·
Zgłoś
·
16 lat temu
-
złymiś
nie pasuje mi "tam(te)". Dlaczego w ogóle zmieniłaś imię?? Mylisz mi się teraz
·
Zgłoś
·
16 lat temu
-
Grzesiek z nick-ąd
a ja na tej ławce gdzies nadziei dojrzałem nacięcia..
·
Zgłoś
·
16 lat temu
-
hayde
no dobrze. ale ja bym dodała, że przygnębiająco. jakoś trudno mi się uśmiechnąć po tym tekście - mimo wracania, to niby symbolizuje jakiś optymizm.
·
Zgłoś
·
16 lat temu
-
Latte
Dzięki Anathemo:)
·
Zgłoś
·
16 lat temu
-
Marek Dunat
ładne , mądre, delikatne. lekko poprowadzone i chyba inne od dotychczasowych .
·
Zgłoś
·
16 lat temu
Usunięto 1 komentarzprzepraszam, czytam już chyba piąty raz i...nie rozumiem tego wiersza. widać nie na moje pojmowanie w dniu dzisiejszym...
też tam(te) nie do końca mi leżały może teraz będzie lepiej.
i jakos ulzyło:)