...

zieloneciele

jest kilka bardzo fajnych fragmentow.
np. trzy pierwsze wersy i trzy ostatnie- super.

"marionetka losu" sie mi bardzo nie podoba.tak samo jak i tu:"napęczniałą łzami wirującą w cierpieniu"


"to w niej małe dziecko oczy pokryło plasteliną
zlepiło rzęsy i nie mogło płakać
zawsze mówiła że sama
i na koniec nie było ludzi
nie trzeba było wilków
wystarczyły mrówki"-"- ten fragment tekstu jest dla mnie bardzo chaotyczny i nie do konca zrozumialy.

moim zdaniem jest tu materiał na bardzo ciekawy wiersz. jeśli nad tym popracować i przemyśleć.

Marcin Sierszyński

Zamotane. Nie da się odratować.

złymiś

da się, da. Są momenty, jak to cielak rzekł, ale zapis raczej do wymiany.

głupia baletnica z drewna nigdy
nie wiedziała kto nią zakręcił od początku
do końca była ślepa niej małe dziecko
oczy pokryło plasteliną zlepiło rzęsy i
nie mogło płakać zawsze mówiła że sama

na koniec nie było ludzi nie trzeba wilków
wystarczyły mrówki napęczniałą łzami
wirującą w cierpieniu zepchnęli tam
gdzie miłość jest krótka marionetka losu
spadając szeptała od powietrza
głodu ognia i prostytucji -> to kursywą

wybaw mnie Panie -> to może też, z tym że niekoniecznie.

Pozdrawiam. I wiedz, że miś nie zawsze zły.

Marek Dunat

w tej postaci iść nie może . masz czas do wieczora na poprawki. od Ciebie zależy co będzie dalej.

ew

a mnie się sens zgubił zupełnie przy
"to w niej małe dziecko oczy pokryło plasteliną
zlepiło rzęsy i nie mogło płakać"
- to baletnica nie mogła płakać czy dziecko ?

[a]cza

miałam tyle szczęścia( a może i nieszczęścia): że komputer mi naprawili bo mogłam chociaż spróbować:)
reanimowałam go...i pewnie guzik:)mam nadzieję że choć trochę lepiej jest.
w sumie to jest nowy wiersz:]
wam też tak ciężko szło?czy to tylko ja sie zapodziałam tam gdzie nie trzeba było?
i mis nie strzelaj do mnie ale zapis chyba dalej klapa...chociaż ja sobie niestety innego nie wyobrażam.

Marcin Sierszyński

Ej, odratowany! Cud! : D

Puszczam na pierwszą. Prawie inny wiersz i o niebo lepszy.

Panienka z okienka

była za inna by przy niej byli
przymknęła więc oczy na ich grzechy
schowała swój wstyd do kieliszka i sprzedała go
dnia szóstego

fajnie. reszta jak dla mnie w granicach przeciętności, a zmieniłabym końcówkę, jak dla mnie i tak wiadomo, o co chodzi, a lepiej by brzmiało:

wiedziała że tkwi tu gdzie miłość jest
zbyt krótka
(kursywa)od powietrza głodu ognia
wybaw mnie Panie(koniec kursywy)

długo już piszesz, czy pierwsze kroczki?
pozdrawiam gorąco nową na wywrocie:)

[a]cza

zupełnie inaczej pisze się do szuflady a zupelnie inaczej gdy pokazuje się swoją pracę komuś kto sie zna choć troszkę;)tu się więcej nauczę:)ktoś mi pomoże dojść do sensownych wniosków :P
cholernie się cieszę ze go uratowałam:))jakoś mi lepiej.czuję że coś tam jednak potrafię z siebie wykrzesać:)pozdrawiam;*

szanta - Edyta Ślączka-Poskrobko

fajny ten wierszyk:)