smuga

Anna Nawrocka

* cykl żona i mąż


smuga




przenikasz ze smugą
światła pod niedomkniętymi drzwiami
specjalnie tak
w półotwarciu czekają ze mną

udaję sen przytomnie kontrolując
oddech

z cieniem podchodzisz
sprężyny uginają się
więc już jesteś obok

wdech i wydech
udając sen przytomnie
tracę kontrolę

przenikając na właściwą stronę
łóżka

Anna Nawrocka

może jutro uda się edytowa, dzisiaj zrobiła mi się proza ciurkiem...
dziwne :/

tajemna

wkleiłam Ci tam gdzie jego miejsce :)
jak coś jest nie tak, to spróbuj edytować i poprawić, powinno być już ok :)

Anna Nawrocka

dzieki :) edytowaĆ dalej się nie da

więc już jesteś obok

tracę kontrolę

tajemna to możesz kursywą?

dziękuję bardzo :)

tajemna

plosiem :))

Marcin Sierszyński

Jest ok : ) Nocne powroty do domu bywają kłopotliwe ; )

ew

Świetny wiersz. Nie wiem jak cały cykl, ale ten przekaz wart jest zapamiętania. Obcość, gra na niebycie, niby-śpiący oddech, tak realne zapisałaś niesamowicie.
Wyróżnienie redakcji proponuję, ten wiersz aż kipi życiem prawdziwym.

Marek Dunat

za ew. to ja jak w dym . nancy - tym razem zadowoliłaś moją duszę .

Latte

Gratuluję świetnego wiersza nancy;)

złymiś

gratuluję wyróżnienia, ale mi osobiście nie bardzo przypadł do gustu. No zabijcie mnie, ale po prostu. Puenta mnie rozczarowała, nie wiem po co kursywy. Może i się czepiam, ale to moje prywatne odczucia. Dlatego nie daję oceny. Pozdrawiam.