Polana (wiersz)

Domek na skraju lasu,

chylący się ku ziemi.

Człowiek na skraju życia,

wypisujący się z przestrzeni.

Drżąca ławka i laseczka,

sprzęty starsze od drzew,

głębiej zakorzenione.

Takie miejsca bywają

malowane nazwą:

Stańcówka,

Sarnówka,

Kowalówka,

Złamane,

Wilcze,

Głębokie,

Podgórka,

Tarliczne,

Pawliczne,

Zapolanka,

Wołowiec.

Tłem jest niebo

ze swoją wieczną

Perspektywą,

a z dolin paruje

zmęczenie.