prze-konanie (wiersz)
Latte
zanurzyć w dłoniach głos,
uwięzić nicość. co rozdziera nie płacząc
za wolnością.
wydreptać ścieżki w nowych butach,
stłumić pożółkłą zieleń. pozornie
obumiera. lżej
często tylko zapominam, że
znów spadnie deszcz próśb
przebaczenia
dobry
1 głos
Usunięto 1 komentarz
przysłano:
14 czerwca 2008
(historia)
przysłał
Latte –
14 czerwca 2008, 18:15
autoryzował
Marek Dunat –
15 czerwca 2008, 09:10
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się