załącznik numer jeden

szklanka

skoro przyzwyczaiłeś mnie do bycia wiecznym
dzieckiem uciekających pociągów zaognionym
do białości wyłapuję tylko lapidarne znaczenie

tęsknot o irytującym wydźwięku pustej butelki i
opróżnionych skojarzeń te dwa siniaki mają całkiem

gustowny kształt serca dlatego mogłabym

lekko pokochać pożyczyć odrobinę

swojego cienia

porzucić w skowycie kwaśnych dreszczy tylko czasami

nie odróżniam kiedy jest mi bardziej

wszystko jedno czy przeoczyłam ciebie

czy teleexpress

szklanka

Wiersz · 1 lipca 2008

hayde

tym razem do przemyślenia, bo nasuwa mi sie kilka interpretacji. po obiedzie są one jednak bardziej kosmiczne niż zwykle, więc się powstrzymam z wygłaszaniem herezji :P

· Zgłoś · 16 lat
szklanka

mów mów :)

· Zgłoś · 16 lat
hayde

nie, bo się wstydzę :P

· Zgłoś · 16 lat
złymiś

Podoba mi się. Takie szkalnowate. Jedyne nad czym bym tu popracował to zapis. W 5 wersie masz detaliczne wcięcie, ale to błąd edytora. A co powiesz na przerzutnie tych długaśnych wersów? Ale w takiej formie jest dla mnie do przyjęcia. Pozdrawiam,
M.

· Zgłoś · 16 lat
ew

Bardzo poprawnie. Dlaczego ja nie czuję już tych Twoich wierszy ?

· Zgłoś · 16 lat
szklanka

nie wiem Ewo. ja czuję, nawet za bardzo.

· Zgłoś · 16 lat
Michał Domagalski

"nie odróżniam kiedy jest mi bardziej
wszystko jedno czy przeoczyłam ciebie
czy teleexpress"
- - - Lubię takie fragmenty.
Poza tym: dziecko uciekających pociągów (muszę to zapamiętać).
POZDRAWIAM!

· Zgłoś · 16 lat