Skrępowana (wiersz)

Skrępowana uczuciami
Zakneblowana brakiem słów
Poruszyć się chcę
Lecz zabrania mi bezbronność

Czym jest świat i gdzie zmierza?
Po raz kolejny płyną lata
Kap, kap i plusk w nicość

Czym jestem?
Dziki błysk oczu, ciemność
To cała ja
Upadam wcześniej, niż się potknęłam

Znużenie nie daje mi radości
Spadam by wstać
Wstaję by upaść
Już nigdy się nie podniosę

Ktoś patrzy na mnie z nienawiścią
To Śmierć
Przewracam się na drugi bok
Zasnęłam