Skrępowana

Kredka

 

Skrępowana uczuciami
Zakneblowana brakiem słów
Poruszyć się chcę
Lecz zabrania mi bezbronność

Czym jest świat i gdzie zmierza?
Po raz kolejny płyną lata
Kap, kap i plusk w nicość

Czym jestem?
Dziki błysk oczu, ciemność
To cała ja
Upadam wcześniej, niż się potknęłam

Znużenie nie daje mi radości
Spadam by wstać
Wstaję by upaść
Już nigdy się nie podniosę

Ktoś patrzy na mnie z nienawiścią
To Śmierć
Przewracam się na drugi bok
Zasnęłam

Oceń ten tekst
Kredka
Kredka
Wiersz · 17 lipca 2008
anonim
  • Marek Dunat
    nie rezygnuj. czytaj , pisz, a wszystko się Tobie uda.

    · Zgłoś · 16 lat temu
  • Kredka
    Mam jedenaście lat i nikt mi nie pomagał. Staram się ciągle doskonalić swoją poezję, ale na razie idzie mi to tak jak widzicie.

    · Zgłoś · 16 lat temu
  • anonim
    złymiś
    dokładnie za Anathemą. Faktycznie, jeśli wiek przez Ciebie podany jest prawdziwy, za kilka lat możesz pisać dobrze. Teraz niestety nie. Nie widzę czegokolwiek w powyższym, by móc tego bronić.

    · Zgłoś · 16 lat temu
  • Marek Dunat
    widzę ,że wybrałaś drogę na przyszłość. jeśli Twój wiek jest zgodny z prawdą - masz szansę . jedna rada na przyszłość : jeśli w swojej twórczości zadajesz pytania to po pierwsze : pilnuj by one nie były retoryczne, po drugie : nigdy wprost na nie nie odpowiadaj. szanuj też słowa. lepiej czegos nie dopowiedzieć , niz mówić za dużo . jak na razie zbyt słabo by publikować , ale nie zniechęcaj sie - masz moc.

    · Zgłoś · 16 lat temu
  • anonim
    zieloneciele
    jak dla mnie pitu pitu o niczem to jes.
    albo o takiem co juz bylo sto razy.
    tekst ze mnie kap, kap i plusk w nicość.

    · Zgłoś · 16 lat temu
  • anonim
    złymiś
    Mam małe pytanie, czy ktoś Ci pomagał w pisaniu?

    · Zgłoś · 16 lat temu