dziadowski (wiersz)

spadają nie-boskie wersety
gwiazd zachowawczych układów
z klubu żyjącej tandety
na trawę wypieprzaj dziadu

gdzie świerszcze nie są szarańczą
lecz konikami polnymi
motyle wciąż jeszcze tańczą
a niebo błękitne pod nimi

i tęcza ciągle jest tęczą
a nie łańcuchem znad gówna
na którym poeci klęczą
spisani we własnych nokturnach

obejdzie się bez niedźwiedzi
uścisków wywiadów i braw
ostatnią stronę spowiedzi
podpiszę
spieprzyłem
dziad