wydawało się że jesteśmy
na wyciągnięcie telefonu
przekręcanie klucza w nowych drzwiach
ostatnich pięter okien gdzie bez zażenowania można
zaciągnąć się nagością a nawet papierosem
bez skutków ubocznych i plam na płucach
rano przy kawie oznajmiałam
właśnie zamykam expres
od jeansów albo walizki wyjeżdżam na trochę
a może na zawsze
wiesz nie potrafiłam deklarować dozgonnie
i przymierzać ciągle tych samych fasonów
bukowałam myśli jak bilety one way - miały siłę
rozstań albo powitań
każdy może zobaczyć dwie strony w jednym
wszystko zależy od portu i marynarza
niezmiennie lubię mieć rękę w kieszeni
wiedzieć że jesteś patrząc na świat
i tak wracam częściej niż wyjeżdżam
-
Kuba Nowakowski
"zaciągnąć się nagością a nawet papierosem" ja bym dał "i" zamiast "a nawet"... ale to ja... stary kapelusznik.
·
Zgłoś
·
16 lat
-
Latte
:) dzięki
·
Zgłoś
·
16 lat
-
Michał Domagalski
Budowanie tekstu na miarę pomysłu - bez mała - poznańskich lingwistów na początku trochę osłabło na końcu. Pomimo jednak zmniejszenia klimatu duży plus za podjęcie tej walki. Ja dałbym wyróżnienie - za świadomość budulca i za swobodę wykonania.
·
Zgłoś
·
16 lat
-
Latte
dziękuję... Michał... nie wiem co mam powiedzieć...
·
Zgłoś
·
16 lat
-
Kuba Nowakowski
nie mów nic, szkoda słów...
·
Zgłoś
·
16 lat
-
joan
"wiesz nie potrafiłam deklarować dozgonnie
·
Zgłoś
·
16 lat
-
Latte
dziękuję Joan... :)
·
Zgłoś
·
16 lat
-
Jaqint
Ja tu ze skutkiem ubocznym. :)
·
Zgłoś
·
16 lat
-
Latte
dzięki Jaqint :) ładny ten skutek:)
·
Zgłoś
·
16 lat
-
bliss
"wydawało się że jesteśmy
·
Zgłoś
·
16 lat
Usunięto 1 komentarzCzołówka Twoich wierszy.
ja, choć nie z tych opiekunów, to popieram pomysł crvenei zvezdy
i przymierzać ciągle tych samych fasonów"
no ta peelka to tak troszkę chyba żałuje, ale widzę w tym wierszu tez nadzieję, bo w końcu:
"i tak wracam częściej niż wyjeżdżam"
:)
pięknie
na wyciągnięcie telefonu
przekręcanie klucza w nowych drzwiach
niezmiennie lubię mieć rękę w kieszeni
wiedzieć że jesteś patrząc na świat
i tak wracam częściej niż wyjeżdżam"
to mi się podoba