uleczony( pozmieniany) (wiersz)

o, jest w tym wierszu pewna prawda niepodważalna, zamknięta w końcowej strofie ;) mimo to, a może właśnie dlatego, jakoś spodobał mi się ten wiersz
ja bym tylko zmieniła szpitale na szpital, jakoś tak wtedy konkretniej się robi.
pozdrawiam :)

ja to jednak pozostanę przy białych ;)
zachwyciłeś :)

chyba rację pani wena ma...:)

to nie nic gdy Cię nia ma :))

ja tu sobie przede wszystkim zaznaczam obrazek obecnej służby zdrowia, która częściej dba o własne interesy niż o pacjenta, mimo przysięgi Hipokratesa.
- Pan jest chory? doprawdy?
- Wydaje mi się, że umieram - resztką sił szepcze człowiek przywieziony z wypadku. Krew z rozłupanej czaszki zalewa mu lekarza, który za chwilę założy biały kitel. Przecież jest tylko na specjalne okazje.
- Przykro mi, za pięć minut mamy strajk. Muszę się przygotować. Może pokażą mnie w telewizji, trzeba wyglądać korzystnie. - Odchodząc rzucił jeszcze przelotnie. - Miał pan pecha, spotykając akurat dzisiaj pijanego kierowcę. Ale myślę, że za miesiąc ktoś się znajdzie, żeby się panem zająć. Do widzenia.

no ! jesteś !

po zmianach jest naprawdę świetnie

Może to dziwne, ale lubię wzruszające wiersze (oczywiście te dobre;) a w Twoim wydaniu są zachwycające. Bardzo podoba mi się odwrócenie klamry. Zadumana, wzruszona siadam do swoich papierków, każdą chwilą czasu będę operować tak, żeby kiedyś równie dobre wiersze pisać ;> pozdrawiam gorąco :]

wyrzuciłeś jakoś wiersz, albo ja mam jakieś przywidzenia?

zabrałem do modyfikacji...