Akrostych o życiu

Kredka

Chciałabym się zmienić
Zacząć wszystko od nowa
Ewoluować na powiom człowieka
Musieć nie być zobowiązanym
Uciekać od szybkiego biegu

 

Lubię żyć i pisać
Ukochany świat karmi mnie
Dzieci na podwórku filozofują:
Zupa jest dobra czy niezła?
Idąc na obiad
Emanują zapomnieniem

 

Nigdy nie mów nigdy
I bierz od życia to co daje
Ewentualnie pragnij więcej

 

Dlaczego nie masz marzeń?
Olej codzienność
Staraj się być wyjątkowym
Trzeba stać się oryginalnym
Rozumiem, to nie jest proste
Zegar tyka, czas ucieka
Egzystencja zdarza się codziennie
Gdy jednak pojmiesz więcej, zrozumiesz
Albowiem życie zdarza się tylko raz
Jak to wykorzystać? Użyj niecodzienności
Ąkrągła drąga jęst lępsza

 

Przeżyj to, co ja
Idź pod prąd
Ę to odpowiedź uczniaka na pierwszej lekcji
Kury uciekają?
Nałóż krawat i je goń
A z prądem płyną tylko śmiecie i zdechłe ryby

 

?

Kredka
Kredka
Wiersz · 3 września 2008
anonim
  • Grzesiek z nick-ąd
    dostrzegają tyle że nie zawsze o tym mówią:))

    · Zgłoś · 16 lat
  • Marek Dunat
    a czy nie mogłaś na warsztat wziąć kwestii nie zawierającej polskich znaków? coś mi sie te ą, ę, wydają bardzo naciągane. całość niechlujna , bez jakiejkolwiek głębi , pełna frazesów . co to jest ,,powiom,, ? pierwsza próba niestety nieudana , życzę by następne były lepsze.

    · Zgłoś · 16 lat
  • Kredka
    Tak mi się wydawało że mi nie wyszedł, ale wstawiam, może się czegoś nauczę... "Powiom" to literówka, "poziom".

    · Zgłoś · 16 lat
  • anonim
    hayde
    hmm... wbrew pozorom akrostych nie jest prostą sprawą. ja proponuję skupić się najpierw na pisaniu i sensie wypowiedzi, bo tutaj momentami wyczuwa się, że za wszelką cenę chcesz dopasować wers do głównego zdania. czemu ludzie nie dostrzegają piękna? brzmi nieco patetycznie, nie uważasz?

    · Zgłoś · 16 lat
  • ew
    Dominiko, pokaż nam coś innego, dobrze ?

    · Zgłoś · 16 lat