piksele

Anna Nawrocka

 

 

nieświadomie przekraczając granicę
brnę wzrokiem w miliony pikseli
rozmazując linie papilarne na szkłach
okularów. na ekranie. na zdjeciu z
połyskiem. bez różnicy. lubię ten stan
gdy przez chwilę zacierają się kontury
poznanego. na oklep galopuję na grzbiecie
wyobraźni przyciskając kolana do piersi.
tracę oddech. pstryk. wracamy na ziemię.
makaron stygnie. po drugiej stronie nitki
spagetti nie czekają gorące usta. jesteśmy
bohaterami z innej kreskówki. kochanie.

Anna Nawrocka
Anna Nawrocka
Wiersz · 10 września 2008
anonim
  • anonim
    hayde
    dzisiaj mnie olśniło, co jest u ciebie takie charakterystyczne - imiesłowy

    · Zgłoś · 16 lat
  • Anna Nawrocka
    ty hajduś uważaj bo mnie się historia o pacnięciu w głowę przypomiała, może zrobię z tego prozę w wolnej chwili. tego jeszcze nie pisali - nancy i proza. hmmm. pacnięcie.

    · Zgłoś · 16 lat
  • anonim
    hayde
    pac pac :D codziennie coś nowego

    · Zgłoś · 16 lat
  • Grzesiek z nick-ąd
    pstryk..... i zwyczajne szare trwa-ta-ta-ta...
    ładnie to zbudowałaś choć temat nudy po pewnym czasie zmaltretowany... ty sobie poradziłaś:)

    · Zgłoś · 16 lat
  • ew
    Za pomocą makaronu wymierzyłaś odległość, wiesz, że wyszło to bardzo ciekawie i obrazowo? Odloty i powroty na ziemię..


    · Zgłoś · 16 lat
  • Anna Nawrocka
    zaplątałam się w makaron ;) dzięki za obecność i ślad na białym obrusie ;)

    · Zgłoś · 16 lat
  • Marek Dunat
    końcowe ,, kochanie,, spieprzyło mi odbiór. brzmi jadowicie i nieszczerze. nancy - Ty mi się tym kawałkiem nie spodobałaś.

    · Zgłoś · 16 lat
  • Anna Nawrocka
    tak szczerze, to dlaczego czasami nie może by jadowicie?

    · Zgłoś · 16 lat
  • Marek Dunat
    bo nie pasuje do kobiety schodzącej do podziemia ;D

    · Zgłoś · 16 lat
  • Anna Nawrocka
    aś mnie teraz rozbawił, do łez prawie :)

    · Zgłoś · 16 lat
Wszystkie komentarze