cienie świateł (wiersz)

uciekają chwile piaskiem

wiatrem szeleszczą po polu

mówią o końcu dnia

co skrył się za zachodem

słońca budzącego gwiazdy

śpiące za horyzontem

zanim nadejdzie pan nocy

i wydrwi nadzieje świateł

a o północy czas się zawaha

sen wsiąknie w powieki miast

okrucieństwa  i porażki odpoczną

rzucone w kąt dwóch ścian

tylko miłość spaceruje

chodnikiem uderzeniem serca

kochanków co nie mogą spać

wędrują myślami do siebie

wtedy noc oddycha pełną piersią