Zaginieni

Tebasile

Pamiętasz

tańczyliśmy
na czerwonym dachu
otuleni gęstą ciszą
a muzyka grała w nas.

Pamiętasz

malowaliśmy łzami
śmiałe sceny na białej poduszce
przyglądały nam się ściany
a słuchała tylko niema cisza.

Pamiętasz

robiliśmy teatr
na oczach chciwych widzów
ale sztuka trwała zbyt długo
dostojne damy ubrane w groteskę pozasypiały.

Pamiętasz

zabijaliśmy budziki
które bezczelnie wdzierały się w świadomość
znikaliśmy w nicości na wiele dni
nieprzytomni, nieprzyzwoici, upojeni.

Pamiętasz?

Tebasile
Tebasile
Wiersz · 29 września 2008
anonim
  • Marek Dunat
    chcę zapomnieć te nieliczne wersy, które zaciekawiły. było ich zbyt mało . z pewnością zaraz zapomnę.

    · Zgłoś · 16 lat
  • Michał Domagalski
    Może za dużo emocji, a za mało poezji? Żart taki niewybredny to był z mojej strony. A ze strony czytelnika: nic. Nie zapamiętam.

    Na przyszłość: radzę więcej konsekwencji w tekście - np. interpunkcja jakaś rozjechana, co nie?

    · Zgłoś · 16 lat
  • estel
    gęsta cisza, niema cisza, nie ma wiersza. Temat oklepany - wierz mi, że i z wyeksploatowanego pozornie tematu można jeszcze zrobić wiersz. Tym razem się nie udało.

    · Zgłoś · 16 lat