Jadem

Marek Dunat

a ja niewiele juz dodam . ,, ryk długowłosych szaleńców,, otulił mi serce ;)

Michał Domagalski

Marcin Sierszyński

No, o nie. Archaizować można. Ten powyżej mi się nie podoba do końca, ale pierwsza strofka jest bardzo ciekawa. Byłbym za publikacją.

Paweł Lewandowski

Pobudka! Zmienił, poprawił autor, nie mogąc się znaleźć w tymże stylu....

Michał Domagalski

Oj! A może byś w końcu komentarze przeczytał, co? Bo dalej uogólniasz.... I nie wiem, niestety, do kogo piszesz. Poza tym: cóż wg Ciebie znaczy: "stary styl"?

estel

A kto powiedział, że do dupy? Jeśli przeczytałeś ze zrozumieniem mój komentarz powinieneś wnioskować zgoła inaczej.
Dlaczego, do licha ciężkiego, uogólniasz?! Ludzie, wy, nie jesteście... Tu każdy sobie żyje. :)
Kolego, przecież my też się uczymy! I z Twojej krytyki będziemy potrafili wyciągnąć wnioski, jeśli zechcesz któreś z innych wywrotowych wypocin konstruktywnie skomentować. Że tak uogólnię.

E

Zgodzę się z tym, co napisała Estel, a jeszcze do tego:

" komp popłynął z głośników
rykiem oszołomów"--> dla mnie totalnie niezrozumiałe
Sporo bełkotu w warstwie treści i forma niestety też sie nie trzyma.

I nie zaciekawiło. Taki weltschmerz zapisany w sposób po prostu nudny.

Co do współczesnej poezji, to jest to termin bardzo pojemny. Ale jak dla mnie tekst powyżej nie mieści się w zakresie. Brakuje mi tutaj czegokolwiek odstajacego, czy ciekawej metafory lub obrazowania, czy chociażby zaskakującej puenty.

pozdrawiam
E.

estel

O. Widzę, że co nieco poprawiłeś.

estel

"Jadę znowu, tłok nieziemski, starszyzna pcha się" - zwrotny na wylocie wersu nie jest dobrym pomysłem, sprawia niejakie trudności w zaakcentowaniu i wymusza przerzucenie.
"niemiłosiernie, nie ustąpię?" - za chama wezmą. - po przecinku zapytanie wybija troszkę z kontekstu, pozostała część w porządku. Imo te dwa wersy wróżą przyjemny tekst, napisany z polotem, taka świta nadzieja, ale...
"Wszędzie tłok, masy wylewające się: - podobna historia z "się"
"jak joby z ust dresowego żołnierza, kłótnie, wrzeszczą,
racje każdy ma..." - wymienianie - joby, kłótnie, nagle pojawia się "wrzeszczą" - wśród wymieniania powoduje to chaos i pokręcenie znaczeń. Ponadto pojawia się podejrzenie o błąd - czyż nie chodziło o racjĘ? Pojawia się także inwersja z zawieszeniem - zaczyna już tutaj powodować misz-masz, knocić przekaz.

"Pogoda do nastroju tego mrowiska
aktualizacją. „Ty młody wyłaź!" - nagle jakiś menel drze ryja" - żadnej kropki, przecinka? więc początek następnego wersu ma być powiązany? menel drze ryja posłuszeństwo? Nielogicznie.
"posłuszeństwo, po co się denerwować ?" - bardzo prymitywny język w postawionym pytaniu.
"codzienność na każdym kroku" - kolejny brak konsekwencji w technicznym budowaniu wiersza, chodzi mi o rozpoczynanie wersów raz po małemu, raz po dużemu, interpunkcja szaleje.

"Do domu się doczłapie" - no myślę jednak, że "doczłapiĘ"
"włączę jakiś oszołomów" - jakichś
"popłyną z głośników, zabijając złość" - czyli peelek włączy swoją muzykę, skoro mu złość zabije - to na pewno oszołomy? Czy zatem nie wpada w swój własny dołek?

",,Ucz się!" już grom pada z pokoju obok,
diabelska muza wypełnia pokój" - oszołomy w dodatku diabelskie, a oszołom w dzisiejszym znaczeniu raczej ma wydźwięk stricte pejoratywny. Powtórzenie pokoju - również jest nie tyle błędem, co rażącą pomyłką.

"Samo się ciśnie : KURWA!!!" - rozumiem, że na usta się ciśnie, ale aż autora skręciło na myśl o napisaniu wyświechtu. Wrzasnąć KURWA na końcu wiersza, w tak zwanej puencie jest rzeczywistym pójściem na łatwiznę.
Pozwoliłam sobie wiersz rozłożyć w celu udowodnienia wielu miejsc nieprzemyślanych, ustosunkuj się proszę. Tu nie chodzi o pisanie współczesne, właściwie bałabym się nawet takowe zdefiniować. Nadal wyznaję pogląd, że i "staroświeckimi" metodami można osiągnąć sukces.

Michał Domagalski

Oj! Po Twojej "edycji" zniknął ort.