spóźniony (wiersz)

byłe miss niewielkich miasteczek
drepczą w swoje niewłaściwe miejsca
nad dachami rozwaliła się jesień
jakby było coś jeszcze do wzięcia

podstarzali układacze chodników
gwałcą piwo setkami przy drodze
barman czyści komin na strychu
jakby mogło być jeszcze gorzej

i do tego zły pies u sąsiada
grywa marsza na nieczystej misce
wiatr pokrętnie brzozy spowiada
za pokutę obrywając im liście

czas się zaśmiał do pustej butelki
bo ta pustka nie jest kłopotem
ludzie niosą parasol na wszelki

a ja kocham to moje na potem