ocalenie

joanna michalczuk

 

mam lat 21

ocalałam prowadzona na wiec

gdzie miał się dokonać przełom

wrócenia człowieka światu

 

wrócono człowieka światu

więc pozwoliłam innym

spreparować moją stopę

palec wskazujący i ucho

ususzyć oko na piecu

zbudować świecznik z ust

 

po wszystkim odkryłam

że człowiek zawsze wraca do świata

i zawsze zostaje ta reszta

oddzielona od preparatów

Oceń ten tekst
Ocena czytelników: Doskonały 2 głosy
joanna michalczuk
joanna michalczuk
Wiersz · 24 października 2008
anonim
  • ew
    Od drugiej strofy do samego końca, świetnie. Pierwszy wers zepsuł mi czytanie pierwszej strofy.

    · Zgłoś · 15 lat temu
  • Marcin Sierszyński
    Mi się bardzo podoba. Daje do myślenia.

    · Zgłoś · 15 lat temu
  • Grzesiek z nick-ąd
    napisałbym że znakomity ale coś strawić nie mogę powtórzenia całego wersu.. jeszcze potrawię ,może przejdzie?

    · Zgłoś · 15 lat temu
  • anonim
    Johannes Tussilago
    Jakie różewiczowskie. Trafia do mnie i cieszy, że jest ocalona reszta, ta 'oddzielona od preparatów'. Pozdrawiam.

    · Zgłoś · 15 lat temu