ponad

Latte

brak mi pewności, kiedy w półobrocie

odgradzam się i pytam kim jestem.

za mną tylko szkło wrót, co zbyt szybko zataczają koła.

nie otwierają podwojów znikającym w bezpamięci,

siła ciążenia i ruchu w obie strony tarczy, wyżej

kilka pięter uniesienia, do zobaczenia

świat, z mojego szesnastego piętra widać tylko przez mgłę,

podobno opada. nie przecz.

Latte

Wiersz · 5 listopada 2008

Johannes Tussilago

To może ja poproszę o wiatr, co rozwieje mgłę. Będzie szybciej.

· Zgłoś · 16 lat
Latte

Johannes :) Ty wiatru do tego nie mieszaj... bo Warszawie mało głowy nie urwie :)

· Zgłoś · 16 lat
Johannes Tussilago

:D dobrze

· Zgłoś · 16 lat
Marcin Sierszyński

Ciężko. Raz dobrze, raz źle. Ja bym pociął, ale wtedy straciłoby większość sensu. Więc może jeszcze raz napisać? Bez półobrotu (śmiesznie brzmi), szkła wrót (zlewa się panicznie), piętra uniesienia (sama wiesz. :P ).

· Zgłoś · 16 lat
Latte

To wywal Panie A, a ja może jeszcze coś z nim zrobię :)

· Zgłoś · 16 lat
ew

szkło wrót, co zbyt szybko zataczają koła - cały czas mam wrażenie że w tym miejscu chodzi o szkło, co zataczają .. dziwnie to zapisałaś
nie chcesz przemyśleć ?

· Zgłoś · 16 lat
Marek Dunat

ależ to trzeba przemysleć ! nie po to ostatnimi czasy pisałaś takie fajne wiersze, by cały samak ostatnich dokonań zepsuć niedoprawiona potrawą.

· Zgłoś · 16 lat
Latte

Tak jest Marek... :)

· Zgłoś · 16 lat