Gdy wyjeżdżam

Marek Dunat

ech Olga pokręciłaś . raz wielkie litery - no czym sie kierowałaś wstawiajac je akurat tak ? jakie uzasadnienie? czy wystarczy ,że autor ma prawo ? a czytelnik ? interpunkcja . cóż za wybiórczość .
no i nawet jeśli 4 początkowe strofoidy można by potraktować ze sporą dozą łaskawości , to końcówka kładzie tekst na łopatki.

Olga

chętnie poprawię ale niestety nie wiem czy jest jakaś możliwość edycji :( czy tak będzie lepiej?

Naprzód, nie inaczej.
Prawem niepodważalnym.

Gdyby choć zastygłe
wiecznością w bursztynie
dni ze źdźbłem trawy w ręku,
głośny śmiech co twarze beztroską,
oczy, gdy spojrzeniem świat
zawiruje
i żar ogniska.

Ale naprzód nie inaczej.
Stałą zmiennością życie.

Tylko rytmem serca
echo dni zaśpiewa
obecne.
A, że tam tęskność,
że wszechogarniająca...

Naprzód, nie inaczej.

estel

Ja myślę, że nie jest źle. Zupełnie niepotrzebny wielokropek. Ale w sposobie przekazu jest to coś, przynajmniej ja to odczytuję. Kilka nieszczęsnych wyrażeń, np. "zastygłe wiecznością" - co przy próbie "naprzód, nie inaczej" - co wchodzi w konkretną stylistykę, wartą czytania, jest trochę nieudolne. Ale wśród tych potknięć siedzi tekst ciekawy.

Łukasz Radwaniak

Podoba mi się!
"Będziemy naprzód niesłychanie!
Ku polanie!"
E. Stachura

Olga

dziękuję :)