Hanysy i górole. (wiersz)
ebik
Czymu na tym świecie tak sie to ukłodo,
Rzóndzi Górol, Wiślón prawi, a Hanys godo?
Cóż im nie pasuje, czymu sie furt wadzóm?
I przi jednym stole siednóć nie poradzóm.
Przeca my jednacy - górole i hanysy,
Jedyn je śkuciaty, a insi zaś łysy.
Dyć to nie pasuje, to sie tak nie godzi,
Coby sie furt bili i starzi, i młodzi.
Nie lepi by było urazy darować
I głupióm nienawiść kaj głymboko schować?
Przeca to je pewne, nic nie wymyślimy,
Hanysy i Gorole, jednako skóńczimy.
przysłano:
11 grudnia 2008
(historia)
przysłał
ebik –
11 grudnia 2008, 22:10
autoryzował
Marcin Sierszyński –
14 grudnia 2008, 15:48
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się
dutki rzondzom światym - nie widzic ty tego
dutki som dziś bogiym i lo krześcijany
dlo dutkow dos w ryja i Bozince samyj
i nic nie poradzi buntować się wiele
klepać pociyrz w izbie cy rzykać w kościele
tak nos już zrobiono kiejsik w casow dali
by my się o dutki po pyskach jeb...