...............................

strach uleciał między ciszą a milczeniem

opada wiązka prawdy na dłonie kruche

aniołów bracia snuja się w torsjach

przekrwione spojrzenia wnętrzności unoszą

ojcze nasz któryś jest w niebie

rozdajesz ostrza zwątpienia

z lotu gołębia wzrok nadziei

nienarodzeni z grzechem pierworodnym

niewiedzą sponiewierani splamieni

w namaszczeniu obłuda wiary

spływa po ich czołach przeklęci

gdy ja poniżony litościwie

ty martwy na krzyżu

a wola twoja jako w niebie tak i na ziemi

kto patrzy? słyszy? rozumie?

czy może usta właśnie w trupim szepcie kłamstwem plami