"Wieczór wspomnień" (wiersz)

Śnieg już zewsząd mnie otacza,

w jego płatkach ,już się gubie,

każdy cień bieli uwłacza,

mrok wędruje ku swej zgubie.

W falach śniegu tonę cała,

jak w odmętach białej piany,

gdzie niedawno jeszcze brałam,

kąpiel z tobą mój kochany.

Teraz każda gałąż śnieżna,

ciepłym szalem otulona,

jest tak czuła  i potężna,

tak jak niegdyś twe ramiona.

Płatki śniegu na mej skroni,

błyszczą, tańczą i spływają,

tak jak dotyk twojej dłoni,

moje zmysły rozbudzają.

Szrom, co z drzew na drogę spada,

gwiazdom barwnym jest podobny,

tak jak wzrok twój niegdyś bada,

każdy we mnie oddech drobny.

Ty i szrom i wieczór wspomnień,

bańki z mydła, śnieg i piana,

czasem zaspa, zimny płomień,

-a ja jestem zakochana.