Jesteś jak odłamek malutkiego szkiełka,
co składa się na szklaną szybę świata.
Tkwimy tak, zawieszeni w czasie i przestrzeni,
a szyba jest...wypalcowana.
Nie wiedzieliśmy, że był pisany scenariusz,
nie tak miało wszystko być,
nie tyle być miało...
Świat to cud, my też,
utopieni w swej esencji,
lecz jak widać
cuda nie lubią konkurencji.
